Vi hadde nett sagt god natt til vannpipeguten. Eg sat meg på sparken, gitarfyren sto bak meg og sparka. Ned bakken og inn vegen til meg. Vi lo heilhjarta. Eg stolte på han, eg måtte stole på han. Heilt til innkøyringa. Der sto vi og prata lenge, om viktige ting som måtte pratast om. Til slutt blei klokka mykje og eg ville leggje meg.
Han: "Vil du at jeg skal gå?"
Meg: "Ja."
Så gjekk han.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar